رندانه آخر ربودی جامی ز خمخانه ی دل

این شعر تقدیم به رهبر انقلاب اسلامی امام خامنه ای از حقیر سراپا تقصیر با همه کمی و کاستی در شعر چرا که من کجا و شاعران کجا ان شاء الله حضرت ماه کم ما رو بپذیرند .

رندانه آخر ربودی جامی ز خمخانه  ی دل
خونین چو برگ شقایق ، رنگین چو افسانه ی دل
در هجمه ای از سکوتت ، فریاد دادی تو ما را
لبیک گوی ولی ایم ، آن پیر فرزانه  ی دل
گر یاد ما او نمی کرد ، با مطلع پر زمهرش
از یاد ها رفته بودیم ، در کنج ویرانه ی دل!
ما را خدا فرصتی داد ، تا روی ماهت ببینیم
ای رهبر آشنایم ، ای جان جانانه ی دل
ما را ببخشا ولیا ، رفتیم و تنها بماندی
تو هم شهیدی و اما ، زنده به غمخانه ی دل!
آنقدر دعاگویت هستیم ، جمع شهیدان جانباز
یادی ز ما تو نمودی با بال پروانه ی دل!
هستی "امین" دو دنیا ، ای رهبر خوب دنیا
بی صبر و طاقت نمودی ، یاران مستانه ی دل
جامی ز می ما چشیدیم با گفته ی تو که گفتی
"رندانه آخر ربودی جامی ز خمخانه ی دل"
 

شیخی

ایذه 22/12/1390